قران، کتاب زندگی

قرآن چیزی جز کتاب هدایت در زندگی نیست: "هدی للمتقین". قرآن کتابی است برای انتخاب بهترین زندگی که سعادت جاودانه در پرتو آن تحقق می‌یابد.زندگی حقیقی و حیات طیبه در پرتو علم به دستورها و رهنمودهای قرآن شکل می‌گیرد: "ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اجابت کنید خدا و رسولش را هنگامی که شما را به چیزی می‌خواند که مایه حیات شما است"( انفال (8) آیه 24) نیز فرمود: "هر کس کار شایسته انجام دهد، مرد باشد یا زن، در حالی که مۆمن باشد، پس او را حیات و زندگی پاکیزه بخشیم".( نحل آیه 97)

به صفحه تلگرام سر بزنید

https://telegram.me/Hadi4569

القرآن مَأدَبه الله ؛ قرآن ادبستان و ادب آموز است :

مطالب زیر از کتاب شریف انسان و قرآن، از حضرت علاّمه حسن زاده ی آملی حفظه الله می باشد.

علم الهدی سیّد مرتضی در مجلس بیست و هفتم از کتاب امالیش معروف به غُرَر و دُرَر در روایتی از جناب رسول الله صلّی الله علیه و آله و سلّم نقل کرده است که آن حضرت فرمود :
إنّ هذا القرآن مأدبه الله فتعلّموا مأدبته ما استطعتم و إن أصفر البیوت لبیت ( لجوف – خ ل ) أصفر من کتاب الله. مَأدَبه ، به فتح دال یعنی ادب و تقویم خلق.

مَأدُبه ، به ضمّ دال یعنی طعام مهمانی.
مَأدَبه : بدین وجه معنی القرآن مأدَبه الله ؛ این است که قرآن برای ادب و تقویم خلق است.

ادب نگاه داشت حدّ هر چیز و تقویم راست و درست ایستاندن است. این وجه با تعلّموا مناسب تر است. پس معنی حدیث این که قرآن ادب و دستور الهی است. از این مَأدَبه الله ادب فرا بگیرید و حدّ انسانی خودتان را حفظ کنید و نگاه بدارید و بدین دستور خودتان را راست و درست به بار بیاورید و به فعلیّت برسانید. ( انسان و قرآن . ص 46 - 48 )
مَأدَبه، فرهنگستان و ادبستان است که به تخفیف می گوییم دبستان.

مَأدَبه؛ مکتب و مدرسه است که جای تأدیب و تربیت است. آن جایی که به انسان ادب یاد می دهند آن جا را مَأدَبه می گویند. قرآن به انسان ادب یاد می دهد. ( انسان و قرآن . ص 48 )

القُرآنُ مَأدُبَهِ الله ؛ قرآن سفره ی خدا است :

قرآن سفره ی رحمت رحیمیّه ی الهیّه است که فقط برای انسان گسترده شده است . طعام این سفره، غذای انسان است که به ارتزاق آن، متخلّق به اخلاق ربوبی می گردد و متّصف به صفات ملکوتی می شود و مدینه ی فاضله تحصیل می کند و هیچ کس از کنار این سفره بی بهره بر نمی خیزد. ( انسان و قرآن . ص 37 )
مَأدُبه ، به ضمّ دال یعنی طعام مهمانی.

مأدُبه : طعام مهمانی ؛ این مَأدُبه سفره است، قرآن سفره ی الهی است. هیچ کس از کنار این سفره با دست خالی و تهی برنمی خیزد.آن کس که مصحف را گشوده و نوشته اش را زیارت کرده است به همین اندازه از این سفره ی الهی لقمه برداشته است و بهره ای برده است که إنّ النّظر فی المصحف عباده ( اصول کافی . ج 2 . ص 449 ) ، آن کس که قرائتش کرد لقمه ای به تر از آن برداشته است و آن کس که به ترجمه ی تحت اللّفظی آن آگاهی پیدا کرد لقمه ی به تر بر می دارد و بهره ی بیش تر می برد و آن کس که می تواند آیات را با یکدیگر تلفیق کند و ترتیب و انسجام بدهد تا نتایجی حاصل کند، او بهره های به تر می برد و همین طور به تعبیر امیرالمؤمنین علیه السّلام اِقرَأ وَارقَ ؛ بخوان و بالا برو. ( انسان و قرآن . ص 46 و47 )

به صفحه تلگرام سر بزنید

https://telegram.me/Hadi4569

ساختار اصلی قرآن -توقیفی- شامل؛ سوره (114 سوره) و بصورت خردتر، آیه (کلا 6236 آیه) می باشد و مشهورترین ساختار قراردادی با حفظ تناسب تقسیم قرآن به سی جزء مساوی از نظر حجم می باشد.

سوره :

سوره در واژه به معنای «بُریده شده» است و در اصطلاح واحدی است دربرگیرندهٔ گروهی مستقل از آیات قرآن که مَطلَع «بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم» و مقطعی دارد. به اعتقاد شیعیان هر سورهٔ قرآن - جز سورهٔ توبه - با آیه «به نام خداوند بخشندهٔ مهربان» آغاز می‌شود. اهل سنت «بسم‌الله» را جزء سوره نمی‌دانند. در قرآن کلمهٔ «سوره» به همین معنا به کار رفته‌است؛ مانند در آیهٔ تحدی (مبازره طلبی).

قرآن ۱۱۴ سوره دارد. هر سوره می‌شود یک یا چند نام داشته باشد که بیشتر از کلمه‌ای از آن سوره و یا رخداد ای مربوط به آن گرفته شده‌اند. برخی بر این باورند ترتیب سوره‌ها بدست پیامبر تعیین شده و برخی بر این باورند که آنها به هنگام گردآوری در زمان عثمان کما بیش به ترتیب درازای مرتب شده‌اند. سوره‌های قرآن به دو دستهٔ مکی (فروفرستاده شده در مکه) و مدنی (فروفرستاده شده در مدینه) تقسیم می‌شوند. سوره‌ها لزوماً یگانگی موضوعی ندارند. نام رایج و شمار آیات هر یک در انتهای این نوشتار آمده‌است. برای مشاهده فهرست نام سوره‌ها و شمار آیات آنها به نوشتار سوره رجوع کنید.

قرآن ۱۱۴ سوره دارد سورهٔ ۹ قرآن سوره توبه «بسم الله الرحمن الرحیم» ندارد ولی سورهٔ ۲۷ قرآن یعنی سورهٔ نمل ۲ «بسم الله الرحمن الرحیم» دارد. طولانی‌ترین سوره قرآن سورهبقره است که دربرگیرنده ۲۸۶ آیه‌است. کوتاه‌ترین سوره قرآن هم کوثر با ۳ آیه‌است.

آیه :

آیه در واژه به معنی نشانه‌است و در اصطلاح کوچک‌ترین واحد تقسیم قرآن است. این واژه در قرآن به همین معنای ویژه نیز به کار رفته‌است. یک آیه می‌تواند چند حرف، چند واژه، یک یا چند جمله و یا یک یا چند بند (پاراگراف) باشد. بر پایه محاسبهٔ رایانه‌ای شمار همه آیات قرآن ۶۲۳۶ تا است. (رامیار، تاریخ قرآن:۵۷۰) برخی آیات مانند آیهٔ نور (نور، ۳۵)، آیه الکرسی، آیهٔ تطهیر (احزاب، ۳۳)، آیه ولایت (مائده، ۵۵) و آیهٔ حجاب (نور، ۳۰ و ۳۱) با نام‌های ویژه‌ای مشهورند..

بنابه اعتقاد مسلمانان اولین آیاتی که بر پیامبر اسلام نازل شدند، ۵ آیه اول از سوره علق بود. مسلمانان باور دارند ترتیب آیات قرآن توسط محمد طبق وحی تنظیم شده‌است .عده‌ای از دانشمندان مسلمان معتقدند که برخی آیات نظیر آیهٔ «اکمال دین» (مائده، ۳) به هنگام گردآوری و تدوین از جای اصلی خود خارج شده‌اند. متن قرآن به ظاهر بدون آغاز، میانه و پایان است. ساختار آن غیرخطی و مانند یک تار عنکبوت است.

تعداد کل آیات قرآن ۶۲۳۶ است. البته در این رقم هم اختلاف هست. مثلاً در این محاسبه، «بسم الله الرحمن الرحیم» فقط در سورهٔ فاتحه (اولین سورهٔ قرآن) شمرده شده‌است (البته بجز سوره فاتحه؛ «بسم الله الرحمن الرحیم» که در ابتدای همه سوره‌های قرآن جز سوره توبه که «بسم الله الرحمن الرحیم» ندارد- قرار دارد جزء آیه اول آنها محسوب می‌شوند.) نظراتی دیگر نیز در این باره بسیار موجود است، برای مثال اشخاصی می‌گویند ۶۶۶۶ و اشخاصی دیگر می‌گویند ۶۲۳۴.

بلندترین آیه قرآن، آیه ۲۸۲ بقره‌است که در آن ۲۰ دستور از جانب خداوند آمده‌است. کوتاه‌ترین آیه قرآن نیز آیه ۶۴ سورهٔ الرحمن است که رنگ باغ بهشتی را توصیف می‌کند.

کلمه :

بسته به روش شمارش و تعریف واژه و نیز نحوهٔ رسم‌الخط، اعداد گوناگونی برای شمار واژه‌های و حروف قرآن گفته شده. مشهورترین آن‌ها ۷۷۷۰۱ واژه و ۳۲۳۶۷۱ حرف است که حدود ۱۰ هزار واژه آن غیر تکراری است و ۱۲۶۰ واژه از آنها به عنوان ریشه ۸۰ درصد ۱۰ هزار واژه شناخته می‌شود .

دیگر تقسیم‌بندی‌ها :

قرآن به ۳۰ بخش تقریباً مساوی به نام جزء تقسیم شده‌است. هر جزء از دو قسمت مساوی به نام حزب تشکیل شده‌است و احزاب به نصف و ربع حزب تقسیم می‌شوند (برخی نیز هر جزء را به ۴ حزب تقسیم می‌کنند و در این صورت ۱۲۰ حزب داریم) .

فارسی‌زبانان قران را به سه پاره و دو پاره و یک پاره تقسیم می کردند پاره به معنی بخش یا فصل است در بعضی موارد همچنین یک چهارم از قرآن را هفتک و یک‌هفتم آن را هفت‌یک می‌نامیدند. در برخی مکتب‌های قدیم، کودکان نخست هفتک (از ۱ تا ۷) قرآن را بدون دانستن معنی نگهداری می‌کردند و بعد به بقیه امور حفظی و معانی می‌رسیدند.

به صفحه تلگرام سر بزنید

 https://telegram.me/Hadi4569

 

آنچه مسلم است اين است که پرداختن به کتاب خدا در همه سطوح و از ابعاد مختلف از بهترين کارها و موثرترين فعاليتها در ترويج فرهنگ اسلامي است و تشکيل کلاسهاي مختلف حفظ و قرائت و تدريس علوم قرآني و حتي تبرک جستن به قرآن در برنامه ها و زمانهاي مختلف و يا استخاره نمودن با آن در موارد خاص همه و همه اموري معقول و مقبول و نشانه ارادت مسلمين به يکتا کتاب خداوند يگانه است

اما آنچه را که نبايد از نظر دور داشت اين است که هدف نهايي نزول قران ما فوق همه اينهاست و تمام اين امور مقدمات رسيدن به آن مقصد اعلاست و نبايد به اين امور بسنده کرد و از هدف اصلي غافل ماند و آن مقصد عالي چيزي جز عمل کردن به دستورات الهي و اقامه آن دستورات در جامعه اسلامي نيست.

* ما اگر صد بار آيات امر به معروف و نهي از منکر را به قرائتهاي مختلف و با سبکهاي زيبا بخوانيم و آن را با آب طلا بر صفحات چندين متري بنگاريم اما يک بار هم ديگران را امر به معروف و نهي از منکر نکنيم قرآن را مهجور ساخته ايم چرا که قرآن کتاب زندگي است نه کتاب تمرين صدا يا رسم المشق خطاطي!

( ولتکن منکم امه يدعون الي الخير يامرون بالمعروف و ينهون عن المنکر...-آل عمران)

* ما اگر قرآن را زيباتر از عبدالباسط بخوانيم و تفسيري طولاني تر از تفسير کبير فخر رازي بر آن بنگاريم اما در مقابل ظالمان و ستمگران سکوت پيشه کنيم و در پي اقامه قسط و عدل در جامعهنباشيم بر قرآن جفا کرده و ظلم روا داشته ايم چرا که يکي از اهداف اصلي قرآن اقامه قسط و عدل در جامعه است( ليقوم الناس بالقسط...-سوره حديد)

* ما اگر هزار بار قرآن به سر بگيريم و بر در خانه مان « و ان يکاد ...» بنويسيم اما به حجاب و عفت خانواده مان توجه نکنيم روز قيامت در مقابل قرآن شرمنده و سرافکنده خواهيم بود چرا که موظف به حفظ فرزندان و دوستان و بستگان خود از معصيت و گناه بوديم ولي کوتاهي نموديم(قوا انفسکم و اهليکم نارا و انذر عشيرتک الاقربين).

* اگر کسي فقط يکبار به قصد فهميدن و عمل کردن، آيات مربوط به طرز برخورد دختران شعيب با موسي عليه السلام را بخواند و يا توصيه هاي خداوند به زنان را بنگرد کافي است تا بفهمد که دم از روابط دوستانه دختر و پسر زدن يا طرح دوچرخه بازي دختران رنگارنگ در کوچه و خيابان و در مرعي و منظر نامحرمان چقدر از تفکر سراسر حيا و عفت قرآن به دور و با فرهنگ قرآن بيگانه است.

* اگر کسي فقط يکبار آيه « فلينظر الانسان الي طعامه» را بخواند و درست در آن انديشه کند مي فهمد که اگر انسان عاقل و هوشمند موظف است به غذايي که مي خورد نظر کند و هر غذايي را و طعام هر کسي را نخورد و در هر لقمه اي که فرو مي برد رعايت اصول بهداشتي و آداب اخلاقي و احکام شرعي را نمايد به طريق اولي موظف است به غذاي جان و طعام روح خود نيز نظر کند و هر کتابي را نخواند و از نشريات و نوشتارهاي منحرف پرهيز نمايد و همانگونه که بهداشت جسم برايش مهم است بهداشت فکر و روان را نيز مهم بشمرد.

* مگر مي شود کسي آيات جنگ و جهاد و حدود و قصاص و ... را خوانده باشد و قائا به جدايي دين و دينداري از حکومت و حکومتداري شود؟ آيا اصلا جنگ و جهاد و لشگرکشي و يا اقامه حدود و قصاص در جامعه بدون وجود حکومت امکان دارد؟

* مگر مي شود فردي آيات مربوط به حکومت سليمان نبي را خوانده باشد يا نظري بر آن همه درگيريهاي موسي و فرعون بر سر بني اسرائيل افکنده باشد و يا سرگذشت تشکيل حکومت پيامبر اکرم(ص) را در تاريخ ديده باشد و بگويد حکومت در شان اولياء خدا نيست! و سياست با مقام قدس و تقواي علماي ديني منافات دارد!؟ و بايد حکومت را به دست افراد لامذهب و بي دين سپرد و عالمان با تقوا در گوشه مساجد صرفا به موعظه هاي بي پشتوانه بپردازند!؟ آيا پيامبران نيز يک عده مقدسان موعظه گر و گوشه نشين و زاهدان منزوي بوده اند که ما هم اينگونه باشيم!؟

* مگر مي شود کسي اين تهاجمهاي سياست بازان رياست طلب را به دين و احکام الهي ببيند و بعد شعار جدايي دين از سياست را باور کند؟!و آيا اين جز يک آتش بس يکطرفه چيز ديگري است!؟ به فرض که دين و دينداران به سياست و حکومت کاري نداشته باشد آيا سياست بازان نيز با دين و احکام الهي کاري نخواهند داشت؟ و دين خدا را بازيچه اهداف و مطامع سياسي خود نمي کنند!؟

* آري دوستان ما بايد ضمن آنکه به کارهاي تبرک جويانه يا علمي و فني پيرامون قرآن مي پردازيم و ضمن آنکه کلاسهاي قرائت و حفظ و معاني و تفسير قرآن را ترويج مي کنيم از اين مسئله غفلت نورزيم که قرآن براي عمل کردن است و يگانه معيار شناخت راهها و نظرات حق و باطل در جامعه کتاب و کلام خداست. پس هر کس سخني گفت و انديشه و طرحي ارائه نمود آن را به قرآن عرضه کنيم و اگر با آيات و دستورات الهي مخالف است از آن دوري جسته و او را نهي از منکر نمائيم تا ان شاء الله روزي شاهد جوانان قرآني و جامعه نوراني به تمام معنا در کشور اسلامي مان باشيم.

به صفحه تلگرام سر بزنید

https://telegram.me/Hadi4569